Eskimoska

Wersja z 08:52, 8 sie 2008

Eskimoska (ang. eskimoroll, niem. Eskimorolle) to samodzielne odwrócenie kajaka po wywrotce, bez wysiadania z niego. Eskimoska polega na połączeniu ruchu bioder oraz ruchu wiosła (wiosło opiera się o wodę, nie o dno!).

Eskimoskę należy wykonywać w taki sposób, aby ruch wywrotka+eskimoska powodował obrót kajaka o 360°. Dzięki temu, podczas robienia eskimoski wykorzystywana jest przez kajakarza siła, która wywróciła kajak. Przy próbie robienia eskimoski w drugą stronę siła wywracająca kajak może okazać się tak duża, iż jego podniesienie nie będzie możliwe (np. w odwoju).

Rodzaje eskimosek

Istnieje kilka rodzajów eskimoski, różniących się między sobą przede wszystkim techniką, ale także zastosowaniem:

• eskimoska śrubowa. Kajakarz zaczyna w pozycji pochylonej do przodu, i za pomocą jednego pociągnięcia wiosłem (od przodu kajaka) podnosi kajak,
• eskimoska C-to-C. Jest to odmiana eskimoski śrubowej. W takiej eskimosce kajakarz zaczyna pochylony do przodu (czyli jest w kształcie litery "C"), i nad wodą również pojawia się maksymalnie pochylony do przodu. W końcowym ruchu wiosła często zmieniany jest kierunek ruchu (pióro zostaje przekręcone i pchane do przodu). Jest to jedna z najpopularniejszych i zarazem najbezpieczniejszych eskimosek stosowanych w kajakarstwie górskim,
• eskimoska śrubowa od tyłu, to eskimoska śrubowa zrobiona "od tyłu". Kajakarz układa wiosło analogicznie, jak do eskimoski śrubowej, lecz leży na rufie, więc cały ruch (i ułożenie wiosła) jest "w drugą stronę". Ze względu na odchylenie do tyłu (i tym samym brak zasłonięcia twarzy), nie należy wykonywać tej eskimoski na rzekach,
• back deck roll, inaczej rodeo-eskimoska. Bardzo szybka eskimoska często wykorzystywana we Freestyle'u Kajakowym. Kajakarz zaczyna tą eskimoskę odchylony do tyłu i wykonuje ją "przez rufę". Odpowiednio szybko i sprawnie wykonana pozwala na niezamaczanie głowy kajakarza. Ze względu na odchylenie do tyłu nie należy jej wykonywać na rzekach górskich, gdyż może to być bardzo niebezpieczne,
• eskimoska na rękach, wykonywana bez wiosła. W przypadku tej eskimoski jeszcze większą rolę spełnia ruch bioder, gdyż oparcie rękami o wodę jest bardzo niewielkie. Możliwa do wykonania "od przodu" (z pozycji "C") oraz "od tyłu". Może być wykonywana w wariancie, w którym do opierania się o wodę wykorzystywane są obie ręce, lub jedna ręka (wtedy często druga ręka zostaje "przerzucona" przez kajak, tzw. eskimiska ole,
• eskimoska na przedłużonym wiośle, często stosowana w kajakarstwie morskim, w przypadku dużych fal utrudniających wstanie eskimoską. Polega na przesunięciu wiosła w rękach maksymalnie w jedną stronę tak, by jedna ręka trzymała za pióro, a druga w połowie drążka, i ustawieniu wiosła prostopadle do kajaka.

Sposób robienia eskimoski

Ze względu na ilość rodzajów eskimosek, nie ma jedynego słusznego sposobu na zrobienie eskimoski. Poniżej opisana została eskimoska śrubowa, będąca dobrym punktem wyjścia do ćwiczenia innych rodzajów (np. C-to-C).

Podczas wywracania kajaka (gdy zauważamy, iż na podpórkę jest już za późno, lub siła jest zbyt duża, aby podpórka wytrzymała), należy ułożyć wiosło wzdłuż kajaka (po stronie, na którą się przewracamy). W początkowej fazie należy ułożyć przednie pióro wiosła równolegle do powierzchni wody. Następnie nadgarstek ręki, która jest z przodu, należy lekko dokręcić, aby przednie pióro było pod lekkim kątem w stosunku do powierzchni wody (część pióra znajdująca się dalej od kajaka ma znajdować się nieco ponad powierzchnią wody). Następnie odciągamy wiosło ręką przednią od kajaka (tylnia część wiosła wraz z piórem wędrują ponad dno kajaka). Gdy wiosło zostanie mocno odciągnięte, zaczynają pracować biodra, wykorzystując opór na wiośle opartym na wodę (wiosło cały czas się przesuwa po powierzchni wody). Po postawieniu kajaka biodrami, wynurzamy całe ciało pamiętając, aby głowę wynurzyć na końcu.

Po wykonaniu eskimoski należy ustabilizować kajak, np. niską podpórką.

Często popełniane błędy

• Topienie wiosła - gdy wiosło nie zostanie odciągnięte od kajaka, nie ma odpowiedniego ramienia siły, i oparcie się na takim wiośle powoduje jego zatopienie,
• Opieranie wiosła o dno, wynikające z jego topienia. Bardzo niebezpieczne, może zakończyć się urazem barku!
• Odchylenie się do tyłu podczas wstawania, wynikające ze zbyt długiego ruchu wiosłem, zbyt małego oporu na wiośle lub zbyt słabego/wolnego ruchu biodrami.

Zobacz także

• Dzióbek,
• Kabina.

Linki zewnętrzne

• http://www.kayakforum.com/cgi-sys/cgiwrap/guille/wiki.pl?Eskimo_Roll
• http://www.atlantickayaktours.com/Pages/ExpertCenter/rolling/Rolling6.shtml
• http://en.wikipedia.org/wiki/Eskimo_Roll
• http://greatlakeskayaker.ca/kayakRollingXref.htm
• http://www.kayak.dk/kkkk/kajak/technique/14.HTM
• http://www.qajaqusa.org/Movies/movies.html
• http://www.qajaqusa.org/QK/rolls/rolls.html
• http://outdoorsica.com/guidebook/eskimo_roll/
• http://www.paddlermagazine.com/issues/2001_4/article_125.shtml
• http://www.seacanoe.org/hand.htm

Ten artykuł wymaga dopracowania. Jeśli możesz, popraw go.

W tym artykule brakuje zdjęć. Jeśli posiadasz odpowiednie, dodaj je.