Kontra płaska
Kontra płaska to manewr, który pozwala nam na zmianę kierunku płynięcia (lub na przyspieszenie tej zmiany – w przypadku wyjścia na nurt czy wejścia do cofki), przy okazji stabilizując kajak.
Przed wykonaniem kontry płaskiej, należy najpierw zainicjować obrót kajaka w stronę kontry. Robimy to poprzez zastosowania szerszego ostatniego zawiosłowania, koniecznie po stronie przeciwnej do tej, po której będziemy zakładać kontrę. Podczas takiego zawiosłowania już możemy zacząć robić przechył na stronę kontry (zwłaszcza przy wyjściu na nurt, przy wejściu do cofki może to być niemożliwe).
Przy wyjściu na nurt/wejściu do cofki, kontrę płaską zakładamy ją tuż przed, lub na linii chyżki. Przy wyjściu na nurt zakładamy ją na ten nurt, a przy wejściu do cofki zakładamy ją w cofce. Wiosło powinno być pod kątem ok. 45 stopni licząc od rufy kajaka. Ręka dolna jest prawie wyprostowana, ręka górna wypycha wiosło na drugą stronę kajaka. Przy kontrze płaskiej wykonujemy mocny przechył na wiosło (które jest od razu naszą podpórką, gdyby wykonany przechył okazał się zbyt duży).
Następnie dociągamy kajak kolanami do wiosła, powodując jego obrót po okręgu, którego promieniem jest wiosło. Po obróceniu kajaka, następne zawiosłowanie wykonujemy po stronie przeciwnej, niż była wykonywana kontra płaska, dokańczając obrót.
Często popełniane błędy
- Zbyt wczesne zakładanie kontry, powodujące obrót kajakarza w cofce (przy wyjściu na nurt), lub ominięcie cofki (przy wejściu do cofki),
- Zbyt pionowe ułożenie pióra wiosła na wodzie, powodujące brak oparcia (podpórki) na wiośle,
- Zakładanie kontry na "krótkiej łapce" - zbytnie ugięcie ręki w łokciu, powodujące iż wiosło przesuwa się zbyt blisko kajaka - słabe oparcie na wiośle,
- Zakładanie kontry za bardzo z tyłu kajaka - nie powoduje to obrotu kajaka oraz nie daje stabilizacji w pierwszej fazie zakładania kontry (pióro jest przylewane przez nurt),
- Zakładanie kontry zbyt daleko z przodu kajaka - nie pozwala to na dociągnięcie kajaka do wiosła, dając tylko podpórkę (i to chwilową). W przypadku bardzo silnego nurtu/cofki spełnia swoją rolę, lecz na nurcie mniejszym spowalnia dynamikę kajakarza,
- Przesuwanie wiosła do przodu (po okręgu), zamiast dociągania kolan. Często połączone ze zbyt słabym oparciu się na wiośle, i mające formę zawiosłowania do tyłu, szybkiego i "na siłę",
- "Pchanie" wiosła do przodu w linii prostej. Powoduje tylko zwolnienie kajaka, a nie wymusza jego obrotu.
Zobacz także
Ten artykuł wymaga dopracowania. Jeśli możesz, popraw go. |